زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

منذر بن محمد اموی





منذر بن محمد اموی، از امیران قرن سوم قمری دولت اموی در‌ اندلس بود. او مردی بخشنده و ادب دوست بود و به شاعران پاداش می‌داد، ولی اخلاقی تند داشت و به سختی مجازات می‌کرد.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالحکم، منذر بن محمد بن عبدالرحمان بن حکم بن هشام اموی، از امیران دولت اموی در‌ اندلس بود. مادرش‌ ام ولد (کنیزی آزاد شده) به نام اثل بود. هنگامی که بزرگ شد، پدرش او را برای نبرد و فتح اعزام کرد و او نیز موفق و پیروز گردید. پس از مرگ پدرش در سال ۲۷۳ق امیر‌ اندلس شد. به سپاهیان عطایا و صله‌ها بخشید و نزد اهل قرطبه محبوبیت یافت و در آن سال رعایا را از پرداخت عُشْر (یک دهم درآمدهای کشاورزی) معاف کرد.
او مردی بخشنده و ادب دوست بود و به شاعران پاداش می‌داد، ولی (همان‌گونه که نویسنده المغرب فی حُلِّی المغرب می‌گوید) اخلاقی تند داشت و به سختی مجازات می‌کرد. هنگامی که عمر بن حفصون را در قلعه ببشتر محاصره کرده بود، در سن ۴۶ سالگی درگذشت و نسلش منقرض شد.
دوران حکومت او ۲۳ ماه بود. به نقلی برادرش عبدالله که همراه او بود، از دستش به تنگ آمد و خواست از او راحت شود. لذا حجامت‌گر را به کشتنش تشویق کرد. او نیز با نیشتری زهرآلود، منذر را هنگام محاصره قلعه ببشتر حجامت کرد و او در اثر آن زهر درگذشت و برادرش عبدالله به جایش نشست.
[۷] ابن قوطیه، محمد بن عمر، تاریخ افتتاح الاندلس، ص۱۰۲.


۲ - پانویس


 
۱. ابن عذاری مراکشی، محمد بن محمد، البیان المغرب، ج۲، ص۱۱۳.    
۲. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۷، ص۴۲۴.    
۳. حمیدی، محمد بن فتوح، جذوة المقتبس، ص۱۱-۱۲.    
۴. ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ ابن خلدون، ج۴، ص۱۶۹-۱۷۰.    
۵. مغربی‌ اندلسی، علی بن موسی، المغرب فی حلی المغرب، ج۱، ص۵۳-۵۴.    
۶. مقری تلمسانی، احمد بن محمد، نفح الطیب، ج۱، ص۳۲۸-۳۲۹.    
۷. ابن قوطیه، محمد بن عمر، تاریخ افتتاح الاندلس، ص۱۰۲.
۸. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۲۹۴.    
۹. عنان، محمد عبدالله، دولة الاسلام فی الاندلس، ص۳۱۷.    
۱۰. ابن عمیره ظبی، احمد بن یحیی، بغیة الملتمس، ص۱۶.    


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۱۱۸.






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.